“Het is fijn om echte liefde te kunnen laten zien”

Inte wandelde vanaf het eerste jaar mee met Vrouwen lopen voor Vrouwen. Ze werd zo geraakt door de reden voor de tochten – en vond de tochten zo gezellig – dat ze bedacht dat vrouwen in haar eigen omgeving daar ook van moesten kunnen genieten. Daarom besloot ze zelf een tocht te organiseren, in Maasluis.

Inte vertelt: “Ik was net begonnen met wandelen toen ik in het blad HOOP over Vrouwen lopen voor Vrouwen las. Zo’n tocht leek me wel leuk, dus liep ik mee tijdens de eerste editie. De getuigenissen na afloop vond ik erg mooi. Er lag toen veel nadruk op de opvang van kinderen die met hun moeders worden opgenomen bij De Hoop. Het sprak me erg aan om te helpen om hun een veilig thuis te bieden. Later kwam Terwille erbij: hulp voor vrouwen die door prostitutie eigenlijk in gevangenschap leven. Het is fijn om via het wandelen echte liefde te kunnen laten zien, de liefde van God.”

Vrouwen laten genieten
Na die eerste tocht loopt Inte ieder jaar opnieuw mee. Er wordt een idee geboren: “Het leek me gaaf dat vrouwen in mijn eigen omgeving konden genieten van waar ik ook van genoot: het ontspannen wandelen, de gezelligheid, de high tea na afloop. Dus zijn we zelf een tocht gaan organiseren in Maasluis. Dat hebben we nu twee keer gedaan; dit jaar hopen we het voor de derde keer te doen.”

‘Je vraagt niet voor jezelf’ Hoe is het om zelf een tocht te organiseren? “Leuk, maar intensief!” zegt Inte. “Soms is het ook lastig: dan komt er weinig respons van de mensen van wie je hoopt dat ze willen helpen. Mensen zijn niet altijd zo enthousiast als je zelf bent. Ik vond de gang naar de krant en naar kerken ook lastig. Je weet niet altijd zeker of ze begrijpen wat je bedoelt. soms heb je ook het gevoel dat je bedelt. Maar je vraagt niet voor jezelf! Vorig jaar hebben we onder andere de Jumbo benaderd voor sponsoring, om iets mee te kunnen geven aan fruit. Hun reactie was hartverwarmend. Dat geeft dan nieuwe moed. Het is ook prachtig om dit als team te doen. Zonder hen was het niets geworden.”

Laagdrempelig
De dag van de tocht vindt Inte erg leuk. “Het is gaaf om het resultaat te zien. Ik word blij van de hectiek, de drukte, de gezelligheid van vrouwen die elkaar ontmoeten. Wij hebben het heel laagdrempelig gehouden. We hebben de ruimte van de kerk gebruikt, de evangelische gemeente Maranatha (EGMA), maar wilden dat de wandeling ook toegankelijk was voor vrouwen die geen christen zijn. We hebben daarom bijvoorbeeld wel gebeden, maar niet gezongen. We hoorden later terug dat het heel erg gewaardeerd werd. We hebben iets van Jezus en Zijn liefde laten zien.”

Help je mee bij de tocht?
Ook dit jaar komt er zoals gezegd weer een tocht in Maasluis. Inte vertelt: “Meestal doen we het in mei, maar dit jaar is het in september, dus we zijn nog niet begonnen met de voorbereidingen. We zoeken nog wat nieuwe mensen voor hulp bij de organisatie.” Woon je in de buurt van Maasluis en heb je interesse? Inte spreekt je graag! Neem contact op via info@vrouwenlopenvoorvrouwen.nl.